Dla na100latek!

Dziewczyny mam do was prośbe, abyście mi coś poradziły. Ten cosik co dam ma tu głowne znaczenie.

"Śniło mi się, że byłam w jakimś ośrodku. To była kontynuacja czegoś, przez co boję się być sama i w ciemności  Nie miałam jakiegoś naszyjnika, który miał pomóc nauczycielom, przy szykaniu uczniów (nie pytajcie się dlaczego. To tylko chora wyobraźnia). Koleżanka o rok starsza też go nie miała. Więc poszłyśmy do jakiegoś pokoju. Ona szła pierwsza i w drzwiach się zatrzymała. Miała wystraszoną twarz. Jakoś wiedziałam, że musimy iść do pokoju, gdzie jest dużo ludzi (a byliśmy same), więc wróciłam. Koleżanka wytłumaczyła, że w pokoju był krwawy człowiek na podłodze. Nauczyciele poszli i powiedzieli, że ludź nie żyje. Ja potem przeglądałam zdjęcia z różnymi częściami ciała w różnych miejscach np. krwawą głowę w sedesie. Potem to obudziłam się wystraszona. Myślałam, że to sprawka szatana, ale doszłam do wniosku, że jestem głupia."

Od tego snu jestem jakaś inna. Jestem przewrażliwiona na straszne rzeczy. Nie mogę być w ciemności, ani także sama. Gdy jestem sama wieczorem w domu modlę się, by ktoś przyszedł. Dziś jak kolega opowiedział o swoim przydarzeniu niby z duchami, to ledwo normalnie wytrzymałam słychając.Przypomniało mi się wtedy ak z kuzynką grałam w simsy pokazał się kosiarz po śmierci sima, to ledwo poszłam spać. Do domu bałam się wejść, bo było ciemno i nikogo nie było. Błagałam mame przez domofon, aby poszła ze mną. Kiedy dowiedziałam się, że wychodzi, to prawie płakałam i prosiłam, by nigdzie nie szła. Jednak przyszedł jeden kolega i gites jest ale już sobie poszedł. Wszystkie światła w domu są pozapalane lecz i tak się boję odejść od komputera. To jest po prostu horror. Moja bardzo rozwinięta wyobraźnia jeszcze bardziej pogarsza sprawę. Nadal ledwo powstrzymuję się od płaczu. Czy powinnam iść do psychologa, by ten mógł mi jakoś pomóc? Proszę, by ktoś z was natychmiast dał odpowiedź. Z góry dzięki za uwagę